Derde zomer in één jaar!
Door: Webmaster
07 November 2007 | India, New Delhi
Ik las laatst een uitspraak ‘wij maken grote reizen om dingen te zien waarop wij in onze woonplaats geen acht slaan’. Zou dat echt waar zijn? Dat zou betekenen dat we blind zijn voor de mooie dingen thuis. Maar misschien moet je het wel zo opvatten dat ‘thuis’ net zo mooi en veelzijdig kan zijn als waar ook ter wereld. In ieder geval geniet ik altijd enorm van verre reizen. Ook nu weer in India. Ik ontdekte vandaag dat dit mijn derde zomer is binnen één jaar!
Afgelopen weekend zijn we met de andere vrijwilligers van het kantoor; Hendrik, Inge en Lucy naar Mamallapuram geweest. Dat is een stadje aan de kust ongeveer 2 uur rijden ten noorden van Pondicherry. In de lonely planet wordt het omschreven als een plaats waar veel backpackers rondhangen. We waren daar voor twee dagen. In het Lakshmi lodge hebben we overnacht. Dat was een luxe lodge, we hadden een privé butler en een kamer met airco en TV. Een ruime vier persoonskamer waar we met z’n drieën sliepen. Alles was zeer schoon en ‘insect-vrij’, dat was ook wel eens een verademing. Ik ben zo langzamerhand wel lek gestoken denk ik.
Maar ik heb het heerlijk gehad in Mamallapuram. Het was een relaxt weekendje weg. Zondagochtend om half tien zijn we met de bus vertrokken vanuit Auroville, een busrit van 2 uur voor 33 Rupi. Dat is omgerekend iets meer als 50 eurocent. Eindelijk ben ik ook een beetje bruin geworden, daar had ik tot nu toe nog niet zoveel kans voor gehad.
In Mamallapuram staat een mooie tempel, de ‘shore-temple’, die half in zee staat. Uiteindelijk besloten we toch om maar niet naar binnen te gaan. Als buitenlander betaal je daar aardig wat meer voor dan als ‘local’. Als Indiër betaal je 10 Rupi om binnen te gaan, maar als buitenlander moet je 250 Rupi betalen. Zo hebben ze in India wel meer van dit soort geintjes. Natuurlijk blijft zo’n bedrag een schijntje, maar ik ben nu langzamerhand zo gewend aan ‘budgetprijzen’ dat ik hier automatisch voor terugdeinsde. We hebben toen het plaatsje maar wat verder verkent en zijn een park binnengelopen waar grote stenen sculpturen stonden. Erg mooi om te zien. In het park had je ook nog kleine tempeltjes en oude gebouwen. Vanaf een rotspunt had je een geweldig zicht over de golf van Bengalen en de rivierdelta. Met de zon erbij was het een paradijselijk gezicht. ’s Avonds heerlijk gegeten en een biertje gedronken. Bij een drankwinkel hebben we nog wat biertjes gekocht en zijn heerlijk op het strand gaan zitten. Met de zee als achtergrond is dat enorm relaxt. Uiteindelijk toch maar gaan slapen, hoewel je daar de hele nacht wel op het strand kunt zitten. Het was er nog lekker warm en de zee geeft wat verkoeling. De volgende ochtend hebben Carlo, Lucy en ik eerst een duik in de Indische oceaan genomen om wakker te worden. Daarna hebben we eindelijk eens weer wat Europeser ontbeten, omelet met toast. Na alle Indiaas eten is dat wel enorm goed. Mijn darmen speelden de laatste dagen namelijk wel erg op. ’s Middags hebben we de propvolle bus terug naar Auroville genomen. De mensen hingen nog net niet uit de bus. De eerste 60 km moest ik staan maar het laatste stukje kon ik eindelijk even zitten. Het was erg gezellig met z'n zessen, jammer dat we hier niet langer kunnen blijven.
De tijd gaat alweer hard, ik zit hier nog maar 5 dagen en dan moet ik alweer naar huis. Ik heb er nog helemaal geen zin in. Ik begin me hier net een beetje thuis te voelen. De meiden, waarmee we hier samen waren, zijn vandaag weer naar huis gegaan. Het was ontzettend gezellig elke avond uit eten en dan vooral de ‘gesprekken’ die loskwamen:) Ons onderzoek hebben we nu ongeveer afgerond, morgen leggen we er de laatste hand aan. Morgen begint hier het ‘Diwali’ feest. Het vuurwerk hoor je al overal en de komende nacht wordt dat alleen nog maar erger. Diwali is een nationale feestdag, de mensen vieren dan een soort van ‘lichtfeest’. Het is een groot feest dat met de hele familie word gevierd. Wij gaan waarschijnlijk met de andere vrijwilligers ergens heen om het feest te vieren. Het schijnt een paar dagen te duren, maar goed dat we ons onderzoek zo’n beetje afgerond hebben. Komende zondag gaan we de resultaten van ons onderzoek presenteren. En de dinsdag erop vliegen we weer terug naar Nederland. Komend weekend gaan we eerst nog naar Cuddalore, waar we met een bootje het water op gaan om dolfijnen te kijken. Verder moet ik nog een dag shoppen, ik kan niet zonder Indiase souvenirs terugkomen natuurlijk!
Vanochtend stelde iemand de vraag of ik hier ooit weer terug zou komen. Ik kan daar niet meteen ja op zeggen. Het is een mooi land, enorm vriendelijke mensen en ik heb het hier naar mijn zin. Het guesthouse waar ik verblijf is uitstekend en de mensen die het runnen erg behulpzaam, dat stelt je meteen op je gemak. Maar ik raak niet zo warm van dit land als Afrika. Ik weet niet wat het is. Misschien is de periode te kort geweest, dat zou kunnen. Toch heb ik niet iets van, hier móet ik weer terugkomen. Tegelijkertijd had ik het absoluut niet willen missen. De gastvrijheid van de mensen hier vind je bijna nergens denk ik. Ik ga in ieder geval genieten van de laatste dagen! Ik geniet van het reizen waarbij je op jezelf teruggeworpen wordt.
‘Reizen is een manier om vragen te stellen die je thuis niet stelt. Niet persé over het land in kwestie zelf maar over jezelf’
Afgelopen weekend zijn we met de andere vrijwilligers van het kantoor; Hendrik, Inge en Lucy naar Mamallapuram geweest. Dat is een stadje aan de kust ongeveer 2 uur rijden ten noorden van Pondicherry. In de lonely planet wordt het omschreven als een plaats waar veel backpackers rondhangen. We waren daar voor twee dagen. In het Lakshmi lodge hebben we overnacht. Dat was een luxe lodge, we hadden een privé butler en een kamer met airco en TV. Een ruime vier persoonskamer waar we met z’n drieën sliepen. Alles was zeer schoon en ‘insect-vrij’, dat was ook wel eens een verademing. Ik ben zo langzamerhand wel lek gestoken denk ik.
Maar ik heb het heerlijk gehad in Mamallapuram. Het was een relaxt weekendje weg. Zondagochtend om half tien zijn we met de bus vertrokken vanuit Auroville, een busrit van 2 uur voor 33 Rupi. Dat is omgerekend iets meer als 50 eurocent. Eindelijk ben ik ook een beetje bruin geworden, daar had ik tot nu toe nog niet zoveel kans voor gehad.
In Mamallapuram staat een mooie tempel, de ‘shore-temple’, die half in zee staat. Uiteindelijk besloten we toch om maar niet naar binnen te gaan. Als buitenlander betaal je daar aardig wat meer voor dan als ‘local’. Als Indiër betaal je 10 Rupi om binnen te gaan, maar als buitenlander moet je 250 Rupi betalen. Zo hebben ze in India wel meer van dit soort geintjes. Natuurlijk blijft zo’n bedrag een schijntje, maar ik ben nu langzamerhand zo gewend aan ‘budgetprijzen’ dat ik hier automatisch voor terugdeinsde. We hebben toen het plaatsje maar wat verder verkent en zijn een park binnengelopen waar grote stenen sculpturen stonden. Erg mooi om te zien. In het park had je ook nog kleine tempeltjes en oude gebouwen. Vanaf een rotspunt had je een geweldig zicht over de golf van Bengalen en de rivierdelta. Met de zon erbij was het een paradijselijk gezicht. ’s Avonds heerlijk gegeten en een biertje gedronken. Bij een drankwinkel hebben we nog wat biertjes gekocht en zijn heerlijk op het strand gaan zitten. Met de zee als achtergrond is dat enorm relaxt. Uiteindelijk toch maar gaan slapen, hoewel je daar de hele nacht wel op het strand kunt zitten. Het was er nog lekker warm en de zee geeft wat verkoeling. De volgende ochtend hebben Carlo, Lucy en ik eerst een duik in de Indische oceaan genomen om wakker te worden. Daarna hebben we eindelijk eens weer wat Europeser ontbeten, omelet met toast. Na alle Indiaas eten is dat wel enorm goed. Mijn darmen speelden de laatste dagen namelijk wel erg op. ’s Middags hebben we de propvolle bus terug naar Auroville genomen. De mensen hingen nog net niet uit de bus. De eerste 60 km moest ik staan maar het laatste stukje kon ik eindelijk even zitten. Het was erg gezellig met z'n zessen, jammer dat we hier niet langer kunnen blijven.
De tijd gaat alweer hard, ik zit hier nog maar 5 dagen en dan moet ik alweer naar huis. Ik heb er nog helemaal geen zin in. Ik begin me hier net een beetje thuis te voelen. De meiden, waarmee we hier samen waren, zijn vandaag weer naar huis gegaan. Het was ontzettend gezellig elke avond uit eten en dan vooral de ‘gesprekken’ die loskwamen:) Ons onderzoek hebben we nu ongeveer afgerond, morgen leggen we er de laatste hand aan. Morgen begint hier het ‘Diwali’ feest. Het vuurwerk hoor je al overal en de komende nacht wordt dat alleen nog maar erger. Diwali is een nationale feestdag, de mensen vieren dan een soort van ‘lichtfeest’. Het is een groot feest dat met de hele familie word gevierd. Wij gaan waarschijnlijk met de andere vrijwilligers ergens heen om het feest te vieren. Het schijnt een paar dagen te duren, maar goed dat we ons onderzoek zo’n beetje afgerond hebben. Komende zondag gaan we de resultaten van ons onderzoek presenteren. En de dinsdag erop vliegen we weer terug naar Nederland. Komend weekend gaan we eerst nog naar Cuddalore, waar we met een bootje het water op gaan om dolfijnen te kijken. Verder moet ik nog een dag shoppen, ik kan niet zonder Indiase souvenirs terugkomen natuurlijk!
Vanochtend stelde iemand de vraag of ik hier ooit weer terug zou komen. Ik kan daar niet meteen ja op zeggen. Het is een mooi land, enorm vriendelijke mensen en ik heb het hier naar mijn zin. Het guesthouse waar ik verblijf is uitstekend en de mensen die het runnen erg behulpzaam, dat stelt je meteen op je gemak. Maar ik raak niet zo warm van dit land als Afrika. Ik weet niet wat het is. Misschien is de periode te kort geweest, dat zou kunnen. Toch heb ik niet iets van, hier móet ik weer terugkomen. Tegelijkertijd had ik het absoluut niet willen missen. De gastvrijheid van de mensen hier vind je bijna nergens denk ik. Ik ga in ieder geval genieten van de laatste dagen! Ik geniet van het reizen waarbij je op jezelf teruggeworpen wordt.
‘Reizen is een manier om vragen te stellen die je thuis niet stelt. Niet persé over het land in kwestie zelf maar over jezelf’
-
07 November 2007 - 17:11
Carsten En Justine:
Mooi land hè, ik vond het ook op sommige plaatsen erg heel erg arm en smerig. En soms voelde ik mij daar niet op mijn gemak, maar ik denk dat dit voor een vrouw in die cultuur toch anders is.
Geniet er nog van, van de warmte en de mensen, hier is het koud en guur.
See you :D
-
07 November 2007 - 17:40
Bastian:
mooi verhaal, Flapsel! enjoy! -
07 November 2007 - 20:03
Arna Richard Jasper:
He Wimpie!
Wat weer een mooi verhaal!!!. Krijg een erg mooie indruk van het land op deze manier. Moet ik ook maar een keer naar toe! Ik neem straks wel een "duik" onder de douche;ook lekker warm. Tis hier echt herfst nu. De kachel staat hoog, dus ben je bij deze voorbereid! Geef die insecten nog een flinke mep en slaap lekker!
Liefs van je grote zus en Richard en een HELE DIKKE KNUFFEL VAN JASPER!
" Oom Wim is in India met de bus", zegt 'ie als we 's-morgens de bus tegenkomen in Wagenborgen;Ha,Ha!!! -
08 November 2007 - 15:08
Mien :
Lieve Wimpie!
Alvast een fijn weekend in Cuddalore!
Ik ga met Sandra 't weekend uitwaaien op Ameland...we hebben er erg veel zin in, maar nemen wel even de muts en sjaal mee...ze beloven windkracht 7/8...Een echt Hollands weekend dus! Gelukkig gaan we daar ook lekker naar de sauna!!
Dave gaat naar nichtje Lucie...je krijgt de groetjes van hem!
Ik zal de winterjas thuis voor je klaarleggen...Ik hoop dat het je lukt te zwemmen met de dolfijnen. Wij hebben dat ook gedaan in Venezuela...maar het is helaas niet gelukt met ze te zwemmen.
Veel plezier daar!!
Tot kiekes!
Liefs Mienke
-
09 November 2007 - 07:59
Pappa:
Prachtig verhaal Wim. Nu ik dit schrijf is het hier stormachtig en guur weer. Heel anders dan bij jou. Nog veel plezier de laatste dagen en tot gauw. -
09 November 2007 - 20:43
Marije:
Weer een heel verhaal, joh, als ik jouw verhalen lees, dan gaat het hier ook helemaal kriebelen!!! Geniet van je laatste dagen en kom weer veilig thuis he!
Groetjes! -
10 November 2007 - 11:02
Voda:
Hee flap ! Dat ziet er goed uit allemaal! Leuk geschreven !! Have fun kerul !
Wim
<> -
10 November 2007 - 20:41
Hetty:
Whejj Wim,
Haha, toch leuk dat jullie ons missen;)
Wij jullie stiekem ook wel hoor, al hebben wij dr weer een heeeeeeleboel voor terug gekregen!
Gr. aan de andere boys, en alvast n goeie reis naar huis gewenst..Hoop voor je dat jullie net zo'n rustige terugreis als ons hebben. Heerlijk leeg vliegtuig:-D Lekker slapen...
Bye, Hetty
Owja, niet vergeten he; Wat in het hutje is besproken, blijft in het hutje :p
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
